5 สัญญาณเยือน (SAN-YARN-YUANN)

1. มิอาจเพียงชะลอ
วิญญา ธรรมมา เคียงคู่เคียงกัน คืนวันอันตรายย่างสู่ชีวีย่ากราย โนโล โนโล โนโล โนโล กรายใกล้กราย กรายใกล้กราย โนโล รอมิอาจเพียงชะลอ วิงวอนมิอาจหยุดความวางวาย คืนวันอันตราย รุนแรงจนน่าใจหาย มันล้อมกายทุกทิศทาง มาถึงคืนห้ำหั่น มาถึงวันวันเชือดเฉือนวันสั่นสะเทือนชีวีวันโนโลยีครอบครองเมืองมาถึงวันห่ำ หั่นมาถึงวันเชือดเฉือน วันสั่นสะเทือนชีวา วันโนโลยีครอบครองวิญญา


2. สัญญาณเตือน
สัญญาณการกำชัย วิวัฒนาการพาสู่ความยิ่งใหญ่ ยืนตระหง่าน ตะการตา แสงสี โชติทั่วฟ้า ปลดปล่อยลีลาให้โลดแล่น ทายท้าธรรมา ครองวิญญา ครองความเป็นไป ชนะชัย ชนะใจ เหล่าหมู่มวลก้าวล้ำนำกาล นำชีวาที่ได้มาชั่วข้ามคืน มันหยิบยื่น ยัดเยียด เบียดบังคิดบงการนานเนิ่นกาลมีมาถูกกล่าวหาว่าไร้ค่าไม่ทันการ วันใดชัยฉลองกระหึ่มก้องกับการมาค่าคุณใหม่ วันใดประตูชัย แอบจำลอง มองคราใดดังสมจริง มวลหมู่สิ่งต่างลุ่มหลง หลั่งไหลอยู่แห่งใหน แดนดินใด ต่างเห็นดี ทอดทิ้งวิถี แยกร่างแยกทิศทาง ทำลายล้างจิตวิญญาณ คืนค่ำกับคืนฉลองชัยทั่วกัน สันต์สุขทุกดวงใจ วัตถุธาตุยอดนิยมสมดังเป็นผู้ยิ่งใหญ่ ธรรมมาเชื่องช้าไป ไม่สมใจกับยุคใหม่ใครๆต่างลือ แต่แล้ว และแล้ว และแล้ว มันเริ่มลัดเลาะทันทีทันใด ฟ้าโน้น ฟ้านี้มีบางสิ่งเริ่มเคลื่อนไหว คือสิ่งใด เริ่มกระซิบที่ดวงใจ ใครนำพาเริ่มกระซิบที่ดวงใจ ใครนำมา
 

3. ก่อนกาล ก่อนกลไก
มากำลังเคลื่อนกายมา เข้ามานำวิญญากำลังเคลื่อนกายมาเข้ามานำวิญญา มาเข้ามาเพื่อ แทรกแซงเปลี่ยนแปลงความเป็นไป เข้ามาเพื่อที่มาแทงทุกดวงใจ ง่ายงามตามวิถี ธรรมาสรรพสิ่งชีวาเกิด...มาเนิ่นนาน นานเนิ่นนานก่อนกาลก่อนไก นานเนิ่นนาน ถึงวันมามีอันเป็นไป มีเข้ามาเปลี่ยนใจ มีเข้มาเปลี่ยนแปลง ถูกแทรกซึม ที่มาแทง แทรกแซง ย่ำยี ชีโน-วีโล ชี-โนวิโล ชิ-โน-วี-โล ชี-โน-วีโล! หาย-ยา-นา-นำ! ลุกล้ำครอบครองไกล ลุกล้ำกุมกำชัย หวังเก็บไว้ในกำมือ สิ่งสองเคยสัมพันธ์สาย ต้องมามีอันกลับกลาย เป็นไปแปรปรวนเกิดก่อ ต่อจากนี้ชีวีจะถูกบิดเบือน ถูกแบ่งแยกฉีกกระชาก พาพลัดพรากจากวิถี ที่เคยมีมาก่อนกาล หาย-ยา-นา นำชีวา
 

4. สนธยาเยือน (Inst.)
 

5. สัญญาณเยือน
คลุมฟ้าแล้ว เคลื่อนกายมา กำลังมา กำลังพาชีวา มุ่งสู่ทางวาง เว-ท-นา สุดขอบฟ้าที่แสงสนทยาเยือนเสมือนย่ำลาย ค่ำนี้คือค่ำสุดท้ายหรือมัน คือคืนแห่งการล่มสลายใครทำร้าย ใครทำลาย แว่วเสียงเคียดแค้นชิงชังคำรามร้อง ก้องอยู่กู่ร้องก้องมา จากห้วงวิญญา กาลเวลา ร้อยเรียงเคียงความเป็นไป ดวงใจธรรมมา เปล่งสำเนียงเคียงความเป็นจริงในความเป็นจริง ไม่เคยเป็นใจ กฎเกณท์แห่งความเป็นไป ไม่มีสิ่งใดลบล้าง ในความเป็นจริง ไม่เคยเป็นใจ ในควมเป็นไป ไม่มีสิ่งใดหยุด ความเป็นจริง สู่คืนค่ำคล้อยที่เคลื่อนมาเยือนเสมือนย้ำคล้ายค่ำนี้คล้าย คืนสุดท้าย ก่อนอำลา ก่อนหาย-ยา-นา-นำ-ชีวา สุดขอบฟ้าที่สนทยาเยือน ท่ามกลางความเศร้าหมอง โศกหม่น สุดเหงา แดนยอมจำนน ธรรมาสงบนิ่ง แต่ยังมีบางสิ่งซ้อนกายเพื่อรอวัน เพียงคืนพรุ่ง เพียงอรุณ รุ่งเท่านี้น จะเป็นวันแห่งการ พาน-พบ-พ่าย ของบางสิ่ง แล้วความจรงเริ่มทักทาย
 

6. *มาถึงวันตอบโต้
อรุณรุ่งเริ่มเปิดฟ้ามาถึงแล้วรุ่งสางเพียงสางแต่ไม่ใสดังใครใครคิดวาดหวัง มา มา มา มา มา พร้อมกับวิวัฒนา มาถึงแล้วความสิ้นสุดความสิ้นหวังความชิงชัง เริ่มอาบฟ้าอาบวิญญา อรุ่นรุ่งเริ่มเปิดฟ้ามาถึงแล้วรุ่งสางเพียงสาดแต่ไม่ใสดังที่ใครคิดวาดหวัง มา มา มา มา มา พร้อมกับวิวัฒนามาถึงแล้ว ควาจริงเริ่มก่อร่างครอบทั่วทิศ คลุมทุกทาง คลุมทุกทาง แรมร้าง คลุมทุกทางไร้ฝันโปยจากฟ้าแล้วปฐพีนองเจิ่งพอง เจิ่งนองน้ำตาไหลหลั่งอาบฟ้า อาบวิญญา หนาวสั่น(ความจริงเริ่มก่อร่าง)คลุมทุกทาง อ้างว้างคลุมทุกทาง หม่นฟ้าหมอง ชั้นบรรยา บาดแผลรั่วผุพอง รังสีส่องสาดซัดสังหารวินาที นี้มีเพียงวายปราณรายนามรายเรียง สาดซัดโปรยปรายไม่ขาดสาย เริ่มทายทวี วิทยาการก้าว ร้าวฉานเริ่ม รุนแรงมา มาเป็นขบวนย่งกว่าห่าฝน ยิ่งกว่ามนต์ดำใด กาลรั้งนี้สุดแก้ไข ชีวิตใครรักษากัน หมึน ทึม อึมครึม กรูกันมา เริ่มต้นฆ่าปลิดชีวา ที่ละดับที่ละดวงวิญญา โอดโอยเริ่มสำแดงแฝงเข้ามาวิทยาสุดตามทันรายนาบรายเรียงกรูเข้ามากรูเข้ามากรูเข้ามา ปัญหานิเวศวิทยา ประชากรล้นโลกา มากรู เข้ามาการเข้นฆ่าเริ่มยืดเยื้อ เชื้อตัวใหม่เริ่มกินตับไต วิทยาการไกล หนีหน้าไปที่ใด เจ้าพระยาผู้มากับวันใหม่คำรามร้องในความยิ่งใหญ่ซ่อนตัวในเม็ดเลือดแดง



7. ใด ใด ไร้ยืนยง (Inst.)
* รางวัลเพลงบรรเลงยอดเยี่ยม สีสันอวอร์ด ปี พ.ศ.2542